zondag 17 januari 2016


Euro topdesign

Had ik mij nog zó voorgenomen mij in dit jaar minder te ergeren, wordt het mij meteen al knap lastig gemaakt. Zo snel? Ja, zo snel al. Wat is er aan de hand? Beun de H. – die kennen we van blog #17 Nationale Schaamte en Verdriet - is inmiddels verder opgerukt in mijn buurt. Bij nacht en ontij waart hij rond. Deze keer is de tijdelijke EU-voorzitter het slachtoffer. Berichtte ik eerder over de H.’s criminele activiteiten als geveltypograaf, onlangs heeft hij de wijde omgeving van het Amsterdamse Kattenburgereiland onveilig gemaakt. Ben ik even voor een korte eindejaarvakantie de stad uit, blijkt hij ondertussen genadeloos te hebben toegeslagen. De mij voorlopig bekende plaatsen delict: de zuidelijke ventilatietoren van de IJ-tunnel, het ronde brugwachtershuisje tegenover het Scheepvaartmuseum en het kantoorgebouw van Stadsregio Amsterdam aan de Jodenbreestraat. Hij terroriseert ons met wanstaltige typografie die de naam niet verdient, op formaten waar je niet omheen kunt. Ook vlaggen en vanen worden niet gespaard. Ik schaam me voor wat mijn ogen moeten zien.  Blauw/witte tekststroken op een oranjebruine ondergrond, lukraak afgebroken woorden, door en over elkaar heen geplaatst, zich niets aantrekkend van teksten die erdoor in de verdrukking komen. Alsof hij een handje losse stroken heeft opgeworpen en het resultaat door het toeval heeft laten bepalen. Mocht die Babylonische tekstbehandeling symbolisch zijn voor de te voeren gesprekken, dan krijgen wij als EU-voorzitter nog een zware klus aan het in goede banen leiden ervan. Het fameuze Dutch design wordt in elk geval ermee te grabbel gegooid. De leeuw staat in zijn hempie. En alsof deze aanslag op de goede smaak nog niet erg genoeg is, vergrijpt Beun de H. zich ook aan tentoonstellingsbouw. Mijn humeur is nu toch al verpest, dus erger ik mij in één moeite maar even door. Langs de bakstenen muur om het Marineterrein heeft hij - over de volle lengte van 445 meter – een onooglijk staketsel in elkaar getimmerd. Het moet ondersteuning bieden aan grote zwart/wit groepsportretten van the people of the global village of Amsterdam. Als de fotograaf dit vooraf had geweten, zou zij zich wel drie keer hebben bedacht alvorens haar medewerking aan dit EU-project te verlenen. Getuige de witte vlaggen op het lattenwerk geeft zij zich thans over. 
Bezuinigingen op (grafisch) ontwerp- en constructiekosten hoeven niet automatisch te leiden tot armoedige vormgeving. Maar daarvoor zijn we bij Beun de H. aan het verkeerde adres. Ga zelf eens kijken naar dit alles. Een waarschuwing vooraf is echter op zijn plaats: de beelden kunnen als schokkend worden ervaren. Voor de niet in de hoofdstad wonende Nederlanders: dit is van nationaal belang. Deze man moet zo snel mogelijk worden gestopt. Hierbij dan ook een dringende oproep: mocht u verdachte ergens tegenkomen, onderneem dan zelf geen actie, maar neem onmiddellijk contact met mij op.    
(c) Frans Lasès
 
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten